Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Προς τι η πολεμική;


Καθώς ο σύγχρονος άνθρωπος κατακτά μεγαλύτερα σημεία προσδόκιμου ζωής και στη διάρκεια της ζωής του πλήττεται από διάφορες ασθένειες,  ακολουθεί το δρόμο ταχύτητας της επιστήμης προσδοκώντας στην μακροζωία και την ευζωία.
Πράγματι η σύγχρονη ιατρική έκανα άλματα στην πρόγνωση και θεραπεία των ασθενειών.
Το ίδιο και η φαρμακολογία. Χρησιμοποιώντας τη γνώση των ερευνών πάνω σε διάφορες ουσίες, δημιούργησε φάρμακα αποτελεσματικά.
Μαζί με την αίγλη που απέκτησε η ιατρική,  ως επιστήμη και ως επαγγελματικός τομέας, αναπτύσσεται ταυτόχρονα ένα ρεύμα αμφισβήτησης των κλασσικών ιατρικών μεθόδων. 


Μια τέτοια αμφισβήτηση μπορεί να παρατηρήσει κανείς σε όλη τη διάρκεια του ιστορικού γίγνεσθαι. Ο Ιπποκράτης αμφισβήτησε τις πρακτικές των μυστικιστών, ο Γαληνός αμφισβήτησε κάποιες πρακτικές του Ιπποκράτη, ο Παράκελσος αμφισβήτησε έργα συγχρόνων και πρακτικές τους.  Η σημερινή κλασσική ιατρική αμφισβητεί την τάση προσφυγής σε εναλλακτικές μορφές θεραπείας. Ανάμεσα στους ειδικούς υπάρχει πάντα ο ασθενής, ο οποίος αποσυντονίζεται από την  πληθώρα πληροφορίας  αλλά πάντα σε επείγουσες περιπτώσεις προσφεύγει στην κλασική (λεγόμενη) ιατρική.

Ήδη, αυτός ο διαχωρισμός γεννά και το υπόβαθρο της πολεμικής μεταξύ των κλασικών γιατρών και της εναλλακτικής λεγόμενης ιατρικής.
Μελετώντας όμως τα κείμενα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα θα παρατηρήσουμε ότι οι βασικές αρχές της ιατρικής, καθώς και οι πρακτικές της παραμένουν ίδιες.
Η διερεύνηση, η διάγνωση και η θεραπεία αφορούν κάθε εποχή και κάθε γιατρό. Προς τι λοιπόν η πολεμική;
Πριν από 30-40 χρόνια π.χ. η Ομοιοπαθητική προκαλούσε τα ειρωνικά σχόλια της ιατρικής κοινότητας. Τώρα οι  ομοιοπαθητικοί  είναι γιατροί που ειδικεύονται στην Ομοιοπαθητική.


Η Έκθεση του Alterscope  ήρθε να άρει την προκατάληψη, το χλευασμό για τις εναλλακτικές μορφές θεραπείας.
Το Alterscope με βρήκε ακριβώς στη στιγμή που άρχισα να ερευνώ παλιά χειρόγραφα για να λύσω προσωπικά προβλήματα.

Βρίσκοντας σε ψηφιακή βιβλιοθήκη το βιβλίο του Διοσκουρίδη για τα φυτά και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, άρχισα να πειραματίζομαι με φυτά του χωριού μου.

 Έτσι έφτιαξα λάδια από κυνόρροδο,  ξύδια, σπαθόλαδο, μαρμελάδες βατόμουρου, μαγιά λυκίσκου από μια παλιά συνταγή, κηραλοιφή κ.α.


Μαζί ήρθε και η γνώση ότι πολλά από τα σκευάσματα των φαρμακοβιομηχανιών έχουν ως βασικές ή φέρουσες ουσίες επεξεργασμένα φυτικά, ορυκτά και ζωικά παράγωγα. 


Είμαι πλέον πεπεισμένη, μετά από εκατοντάδες ώρες μελέτης, ότι οι λεγόμενες υπερτροφές είναι δίπλα μας. Μην τις υποτιμάτε. Ένα άγριο τριφύλλι, ανθίζει στα πρανή των δρόμων για να μας υπενθυμίσει ότι "φύσις ουδέν μάτην ποιεί" και ότι τα πιο ταπεινά φυτά έχουν πλήθος ουσιών και θεραπευτικών ιδιοτήτων τις οποίες η επιστημονική έρευνα επιβεβαιώνει καθημερινά.